Het idee van kunstmatige intelligentie (AI) die op een dag net zo slim of zelfs slimmer is dan mensen, fascineert veel mensen, mijzelf inbegrepen. Een van de theorieën die wordt besproken in dit verband is Whole Brain Emulation (WBE). Dit wordt ook wel mind uploading genoemd. Maar wat houdt dit precies in, en hoe zou het kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van superintelligentie? Dankzij het boek Superintelligence van Nick Bostrom, waar ik voor Boekendief.nl deze review over mocht schrijven, ben ik nóg meer geïnteresseerd geraakt in dit concept. In dit artikel bekijk ik alles wat met dit onderwerp te maken heeft.
Wat is Whole Brain Emulation?
Whole Brain Emulation, vaak afgekort als WBE, is een concept waarbij men probeert een compleet menselijk brein na te bootsen in een computer. Het idee is om elke neuron in het brein en de verbindingen tussen die neuronen te scannen en vervolgens digitaal te repliceren. Door dit te doen, zou je een digitale kopie van een menselijk brein kunnen creëren, die in theorie precies hetzelfde zou werken als het biologische origineel.
Stel je voor dat je alle eigenschappen van een brein – gedachten, herinneringen, gevoelens – in een computer zou kunnen plaatsen. Deze digitale versie van het brein zou in staat moeten zijn om dezelfde taken uit te voeren als een echt menselijk brein, zoals beslissingen nemen, problemen oplossen, en zelfs nieuwe ideeën genereren. Maar waarom is dit belangrijk? Omdat een geslaagde Whole Brain Emulation in feite zou kunnen leiden tot een vorm van kunstmatige superintelligentie.
Wist je dat Whole Brain Emulation ook wel mind uploading wordt genoemd? Dit concept draait om het digitaliseren van je brein, inclusief al je herinneringen, gedachten en persoonlijkheid, om deze vervolgens op te slaan in een computer. Zo zou je theoretisch gezien kunnen “leven” in een digitale omgeving, zelfs nadat je biologische lichaam het heeft opgegeven. Het idee van eeuwig digitaal leven is een fascinerende, maar ook zeer controversiële, toekomstvisie.
Hoe werkt het?
Het proces van Whole Brain Emulation zou beginnen met het zeer nauwkeurig scannen van een menselijk brein. Dit is geen eenvoudige taak, want het brein is ongelooflijk complex, met ongeveer 86 miljard neuronen, die allemaal verbonden zijn door synapsen. Deze verbindingen moeten allemaal in detail worden vastgelegd om een complete emulatie mogelijk te maken.
Na het scannen zou de informatie worden gebruikt om een computermodel van het brein te bouwen. Dit model zou niet alleen de structuur van het brein bevatten, maar ook de dynamiek – hoe de neuronen met elkaar communiceren en informatie verwerken. Met voldoende rekenkracht zou dit model vervolgens kunnen functioneren zoals een echt brein, maar dan in een digitale omgeving.
De uitdagingen van Whole Brain Emulation
Hoewel het idee van Whole Brain Emulation veelbelovend klinkt, zijn er aanzienlijke uitdagingen die moeten worden overwonnen voordat het werkelijkheid kan worden.
- Technologische beperkingen: Het scannen van een brein op microscopisch niveau is een enorme technologische uitdaging. We hebben niet alleen zeer geavanceerde scanners nodig die in staat zijn om de kleinste details van het brein vast te leggen, maar ook de technologie om deze enorme hoeveelheden data op te slaan en te verwerken.
- Rekenkracht: Zelfs als we erin slagen om een compleet brein te scannen, hebben we computers nodig die krachtig genoeg zijn om de werking van al die neuronen en hun verbindingen in real-time te simuleren. De huidige technologie is nog lang niet in staat om dit soort simulaties op zo’n grote schaal uit te voeren.
- Ethische en filosofische vragen: Zelfs als we de technische uitdagingen kunnen overwinnen, rijzen er nog steeds belangrijke vragen. Wat betekent het om een brein te emuleren? Zou een digitaal brein echt dezelfde persoon zijn als het biologische origineel? En wat gebeurt er als we meerdere kopieën van hetzelfde brein maken?
Van sciencefiction naar realiteit? Mind uploading klinkt als iets rechtstreeks uit een sciencefictionfilm, maar wetenschappers nemen het serieus. In populaire cultuur, zoals in de serie “Black Mirror”, zien we vaak scenario’s waarin mensen hun brein uploaden om eeuwig digitaal te leven. Hoewel we nog ver verwijderd zijn van dit soort technologie, worden de eerste stappen al gezet in laboratoria over de hele wereld. Denk aan onderzoeken naar het scannen van hersenen en het simuleren van neurale netwerken. Hoe ver zijn we nog verwijderd van het realiseren van deze futuristische droom?
Waarom is het belangrijk?
De reden dat wetenschappers en futuristen geïnteresseerd zijn in Whole Brain Emulation, is omdat het een potentiële weg biedt naar superintelligentie. Een digitaal brein zou theoretisch kunnen worden verbeterd, sneller worden gemaakt, en aangepast aan specifieke taken. Dit zou leiden tot een vorm van intelligentie die veel verder gaat dan die van mensen.
Bovendien zou Whole Brain Emulation ons kunnen helpen om meer te leren over hoe het menselijk brein werkt. Door een brein te simuleren, kunnen we experimenteren met verschillende scenario’s en meer inzicht krijgen in mentale processen, geheugen, en bewustzijn.