Promptadvies #3: Waarom minder woorden soms betere beelden oplevert

lange prompts of korte prompts

Het klinkt logisch: hoe preciezer je beschrijft wat je wil, hoe beter het resultaat van je AI-afbeelding zal zijn. Toch werkt het bij veel modellen, zoals Midjourney, ChatGPT en het onderliggende Stable Diffusion, vaak precies andersom. Minder woorden zorgen namelijk niet voor minder controle, maar juist voor meer focus. In dit artikel leg ik uit waarom en geef ik je meerdere voorbeelden van hoe een beknopte prompt tot een sterker beeld leidt dan een prompt van 1000 woorden. Ook geef ik je een voorbeeld wanneer het juist wel betere beelden oplevert.

Te veel woorden, te veel ruis

AI-modellen zijn geen mensen. Ze begrijpen taal niet zoals wij dat doen. Elke term die je toevoegt, stuurt het model een bepaalde richting op in de ‘beeldruimte’. Voeg je te veel termen toe, dan raakt het model niet alleen zijn focus kwijt, maar kunnen de woorden elkaar ook tegenwerken.

Hieronder zie je daar een goed voorbeeld van. Ik heb deze uitgevoerd in Midjourney.

Doel: Een portret met een redactionele stijl, geschikt voor een magazine-cover.

Lange prompt (mislukt) (linkerfoto)
portrait photo of a young European woman, freckles, red hair, wearing a soft beige sweater, looking away, shallow depth of field, bokeh, cinematic light, harsh shadows, soft glow, taken with 85mm lens, soft focus, clean background, Vogue style, editorial, neutral colors, ambient lighting

Korte prompt (geslaagd) (rechterfoto)
editorial portrait of a red-haired woman in beige sweater, soft light, magazine-style photo

In het eerste geval heeft het model moeite om keuzes te maken. Wil je nu een zacht beeld of juist hard licht? Cinematisch of redactioneel? Soft focus of scherpte? De tweede prompt daarentegen geeft ruimte, maar stuurt wél op stijl en sfeer. Het resultaat: veel coherenter.

Niet alles hoeft benoemd te worden

Je hoeft niet alles te benoemen wat je denkt nodig te hebben. Veel modellen vullen de context namelijk prima zelf in op basis van één of twee termen. Zeker bij stijl- of sfeerwoorden is minder vaak beter.

Doel: Een dromerige foto van een berglandschap bij zonsopgang.

Lange prompt (mislukt) (linkerfoto)
mountain landscape during sunrise, orange and pink sky, distant snow peaks, alpine forest, early morning fog, golden hour light, high contrast, moody, haze, wide-angle view, national geographic style, realistic, depth, atmospheric

Korte prompt (geslaagd (rechterfoto)
dreamy mountain landscape at sunrise, warm light, realistic style

De korte prompt geeft het model ruimte om natuurlijk op te bouwen: licht, sfeer en vorm worden vanzelf ingevuld. Het langere voorbeeld wringt: ‘moody’ én ‘golden hour’ én ‘high contrast’ geven elkaar tegenstrijdige instructies. Hoewel ik in dit voorbeeld moet toegeven dat AI de beste dingen uit de ‘mislukte’ prompt heeft gepakt en ik deze afbeelding juist mooier vind. Het gaat hier echter om dat ik dit helemaal niet bedoelde, maar ik wilde juist warm licht en een zonsopgang hebben. Daar is de tweede prompt beter in geslaagd.

Wat wil je: inhoud of interpretatie?

Als je een idee wil laten uitbeelden (bijv. “verlangen”, “eenzaamheid”, “kracht”), moet je juist niet alle details voorschrijven. Dan verstoor je de creatieve ruimte die het model nodig heeft.

Doel: Beeld oproepen van innerlijke kracht

Prompt (te sturend):
muscular woman lifting weights in a dark gym, sweat on her forehead, black leggings, red top, low camera angle, cinematic lighting, intense expression, side shadows, grit style, high ISO, dynamic tension

Beter alternatief:
portrait of a powerful woman, dramatic lighting, sense of strength, cinematic mood

Het eerste resultaat is een sportschoolfoto. Technisch misschien oké (al vind ik de uitvoerig totaal niet goed), maar totaal niet geschikt voor een campagne over mentale veerkracht of empowerment. De tweede prompt brengt je eerder bij een beeld met zeggingskracht, juist doordat het minder letterlijk is.

Wanneer wél lang werkt

Er zijn natuurlijk uitzonderingen. Wil je een zeldzame stijl, of een specifieke technische weergave, dan kan het helpen om je prompt uit te breiden — maar alleen als alles wat je toevoegt functioneel is. Geen losse buzzwoorden zonder doel.

Goede lange prompts:
close-up macro photo of a mushroom in a mossy forest floor, shot on Canon EOS R5 with 100mm macro lens, shallow depth of field, misty background, morning light, hyperrealistic texture

macro photo of a single raindrop on a green leaf, shot with a 100mm macro lens, natural backlight, shallow depth of field, soft bokeh background, hyperrealistic texture, early morning dew, water reflection visible

Hier werken de termen samen. Ze beschrijven één consistent idee: een natuurgetrouwe close-up.

Conclusie

Goede prompting lijkt soms op schrappen in een tekst: wat je weglaat, is minstens zo belangrijk als wat je opschrijft. Stel jezelf steeds deze vragen:

  • Wat wil ik écht zien?
  • Zijn deze woorden noodzakelijk om dat over te brengen?
  • Staan de woorden elkaar misschien in de weg?

Plaats een reactie